Σηκώνω κι εγώ τις άγκυρες για να φύγω ταξίδι προς τα πίσω....στο πρώτο βιβλίο που διάβασα, όπως και η Μαρία από το my trips on blog που εμπνεύστηκε από τον Γιάννη και πάει λέγοντας...
Συμμετοχή στην πρόσκληση να γράψουμε για το πρώτο βιβλίο που διαβάσαμε και να ταξιδέψουμε πιιιίσω, στα βιβλία με το χοντρό εξώφυλλο και το πολυτονικό...
"Οι περιπέτειες του Τόμ Σώγιερ".-Μαρκ Τουαίν
Το πρώτο!!! Εξαιρετικό, περιπετειώδες, με χιούμορ και λίγο θρίλερ...Μου το αγόρασε η μαμά μου από το βιβλιοπωλείο της φίλης της, της Μαρίτσας...
Το δάνεισα κάποια χρόνια μετά σε έναν μαντράχαλο με γλαρό βλέμμα... Είχαμε περάσει όλο το καλοκαίρι στο παραθαλάσσιο ταβερνάκι που είχαν νοικιάσει οι δικοί μου για να δουλέψουν αυτοί και να κάνουμε μπάνια εμείς. Μέναμε σε ένα δωμάτιο πίσω από την κουζίνα. Το οίκημα ανήκε στους δικούς του που έμεναν σε ένα καλυβάκι στο παρακείμενο χωράφι. Η μαμά του είπε στη δική μου οτι και ο γιος της διαβάζει...όλη την ώρα. Αυτό που δεν ήξεραν οι μαμάδες είναι οτι το δεκαεφτάχρονο αγόρι διάβαζε συνεχώς εικονογραφημένες τσόντες. Τις ανακάλυψα ένα ζεστό καλοκαιριάτικο μεσημέρι που δεν πήγα για μπάνιο...Κάτω από ένα δέντρο στο χωράφι, είχαν βάλει ένα ντιβάνι και τραπέζι με καρέκλες, σαν κατασκήνωση, σαν τσαντίρι...Έλειπαν όλοι, κάποιοι για δουλειά, κάποιοι για μπάνιο. Πήρα μια πορτοκαλάδα και πήγα να καθίσω κάτω από την παχιά σκιά του δέντρου. Μέσα σε ένα κασόνι είδα κάτι βιβλία και πήρα ένα στα χέρια μου... Επιμορφωτικό, στ'αλήθεια.... Το άφησα στη θέση του. Όταν φύγαμε για την πόλη ο Τομ μου ήταν ακόμα στο καλυβάκι... Δεν τόλμησα να χτυπήσω την πόρτα της καλύβας για να τον ζητήσω...Μάλλον ακόμα θα είναι εκεί...Αν ζούσε ο Μαρκ Τουαίν σίγουρα θα του το έγραφα! Ο Τόμ Σώγιερ ανάμεσα σε υγρές θηλυκές χαράδρες και ορθωμένους ανδρισμούς.... Θα έκανε κάτι γέλια....
